Stanisław Staszic – patron Zespołu Szkół Nr1 w Płońsku

1807 roku ubiega się o urząd referendarza. Mianowany zostaje nim przez Fryderyka Augusta w listopadzie 1808 roku. Następnie w 1810 r. rozpoczyna prace na stanowisku radcy w Radzie Stanu. W czerwcu 1815 r. przyjął nominacje na wysoki urząd członka Rady Stanu. Ponadto w tymże samym roku w grudniu został członkiem Komisji Rządowej Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego Królestwa. Zajmował się tam sprawami organizacji szkolnictwa. W 1816 roku był mianowany na dyrektorem Wydziału (później Dyrekcji) Przemysłu i Kunsztów w Komisji Rządowej Spraw Wewnętrznych i Policji. Urząd ten sprawował do maja 1824 roku, kiedy to po konflikcie z Druckim-Lubeckim, na prośbę Staszica car Rosji zdymisjonował go z tego stanowiska. W 1824 r. został ministrem Stanu Królestwa Polskiego.

Stanisław Staszic wniósł wielki wkład w rozwijanie kolejnictwa. W 1816 r. założył Szkołę Akademiczno-Górniczą w Kielcach i Instytut Agronomiczny w Marymoncie. W 1816 r. utworzono Królewski Uniwersytet w Warszawie, w którym na czele Rady Głównej stanął ten wielki Polak. Także na wniosek Staszica założona została w Warszawie w 1825 r. Szkoła Przygotowawcza do Instytutu Politechnicznego, która w 1827 r. osiągnęła status wyższej uczelni.

Do jednych z największych osiągnięć Staszica należy utworzone w 1816 roku Hrubieszowskie Towarzystwo Rolnicze. Możemy powiedzieć, iż proces tworzenia HTR rozpoczął się już w 1801 roku, kiedy to ten wielki Polak zakupił dobra Hrubieszowskie. Jednakże dopiero w 1811r. stał się prawnym ich właścicielem. Tereny te miały powierzchnię 6000 hektarów (12000 morgów) i oprócz miasta Hrubieszów znajdowało się tam kilka wiosek. Statut HTR zniósł w tych dobrach pańszczyznę i nadał chłopom prawo własności użytkowanej ziemi, a na własność wspólną przeznaczył lasy, stawy, część gruntów uprawnych oraz młyny, tartak, cegielnie itp. Towarzystwo prowadziło kasę pożyczkową, szpital, organizowało szkoły, udzielało stypendiów itp. HTR było wówczas jedną z najbardziej dojrzałych organizacji przedspółdzielczych w Europie.

Do najwybitniejszych dzieł literackich Stanisława Staszica należą: Uwagi nad życiem Jana Zamoyskiego (1787), Przestrogi dla Polski (1790), O ziemiorództwie Karpatów i innych gór i równin Polski; (1815), Ród ludzki (1819-20). Ponadto przetłumaczył on wiele książek jak choćby Epoki natury Buffona.

Ten wielki Polak pod koniec swojego życia otrzymał za swe dokonania order Orła Białego. Zmarł 20 stycznia 1826r. Pogrzeb, który odbył się 24 stycznia 1826r. stał się wielką manifestacją.

Ważniejsze wydarzenia z życia Stanisława Staszica:

6 listopad 1755 r. – Urodził się Stanisław Wawrzyniec Staszic.
1770 r. – Rozpoczął naukę w szkole średniej w Poznaniu.
2 styczeń 1774 r. – Uzyskał pierwszą tonsure.
1776 r. – Ukończył szkołę średnią i rozpoczął naukę w seminarium duchownym w Poznaniu.
1778-79 r. – Ostatecznie zakończył poznański okres nauki uzyskaniem święceń kapłańskich.
1779 r. – Wyruszył przez Lipsk i Getynge do Paryża.
Jesień 1781 r. – Po dwóch latach pobytu za granicą powrócił do kraju.
1784 r. – Odbył podróż z Zamoyskimi do Leopoldville.
1786 r. – Ukazała się w Warszawie książka pt: Epoki natury, przetłumaczona przez Stanisława Staszica.
marzec 1787 r. – Ukazała się książka Staszica Uwagi nad życiem Jana Zamoyskiego.
1788 r. – Otrzymał probostwo w Turobinie.
1789 r. – Wydał Poprawy i poprawki do książki uwagi nad życiem Jana Zamoyskiego.
1789 r. -Odwiedza Wieliczkę.
IV.1790-XII 1791 r. – Staszic wspólnie z Zamoyskimi odbywa podróż do Włoch.
1792 r. – Przyjeżdża do Kocka nad Wieprzem należącym do księżnej Anny Jabłonowskiej.
1797 r. – Stanisław Staszic odbywa podróż w Góry Świętokrzyskie, w okolice Końskich i Sieradza, gdzie zapoznawał się z budową pasma Łysogór. Ponadto interesował się kopalnictwem i złożami rud żelaza w Końskich, Białaczowie, Drzewicy oraz w okolicach Sieradza.
1798 r. – Prowadzi badania okolic Krakowa, części Górnego Śląska, doliny Prądnika.
1800 r. – Prowadzi badania Ponidzia celem odszukania złóż soli.
16 listopad 1800 r. – Prace rozpoczyna Towarzystwo Przyjaciół Nauk.
28 marzec 1801 r. – Nabył dobra Hrubieszowskie, ale ich prawnym właścicielem został dopiero w 1811r.
1802 r. – Prowadzi badania w Górach Świętokrzyskich.
20 grudzień 1802 r. – Jako plenipotent księżnej Anny Sapieżyny zakupił pałac przy ulicy Nowy Świat (numer 67/69) w Warszawie, w którego oficynie mieszkał do śmierci.
1803 r. – Po raz trzeci prowadzi badania na terenie Gór Świętokrzyskich. Tym razem swoją uwagę zwrócił na złoża rudy żelaza w okolicach m.in. Szydłowca, Wąchocka.
1804 r. – Kupił teren przy placyku Kanonia i zaczął budować tam kamienice, która była przez pewien okres czasu siedzibą Towarzystwa Przyjaciół Nauk.
1804 r. – Odbywa wyprawę naukową do Rawy Mazowieckiej, Wolborza i Ujazdu.
1804 r. – Odbywa podróż w Beskidy. Trasa wyprawy wiedzie przez okolice Lanckorony, Żywca, Raby, Myślenic, aż do Babiej Góry. Górę tą Staszic zdobył 24 lipca 1804r.
3-22 sierpień 1805 r. – Odbywa wyprawę naukową w Tatry.
13 grudzień 1806 r. – Odbyło się I posiedzenie Towarzystwa Przyjaciół Nauk w kamienicy wybudowanej przez Staszica przy placyku Konania.
1807 r. – Został członkiem Najwyższej Komisji Egzaminacyjnej.
14 luty 1807 r. – Został członkiem Izby Edukacyjnej.
czerwiec 1807 r. – Został członkiem Dyrekcji Skarbowej.
16 październik 1808 r. – Został prezesem Towarzystwa Przyjaciół Nauk.
listopad 1808 r. – Został referendarzem z nominacji Fryderyka Augusta.
grudzień 1809 r. – Proponuje kontynuować pisanie historii Polski.
1810 r. – Został radcą w Radzie Stanu.
19 sierpień 1811 r. – Dobra Hrubieszowskie stały się prawną własnością Staszica.
1812 r. – Został członkiem Sekcji Ekonomicznej Dyrekcji Edukacyjnej.
1814 r. – Pracował w Komitecie Organizacyjnym Cywilnym.
grudzień 1814 r. – Powstało Towarzystwo Dobroczynności, którego Staszic był współzałożycielem.
czerwiec 1815 r. – Przyjął nominacje na członka Rady Stanu oraz wszedł jako pełnomocnik cara w skład Komisji Likwidacyjnej.
październik 1815 r. – Staszic otrzymał order św. Stanisława kl.I.
grudzień 1815 r. – Został mianowany na urząd członka Komisji Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego.
1816 r. – Powstał Uniwersytet w Warszawie, którego współorganizatorem był Staszic.
1816 r. – Z inicjatywy Stanisława Staszica i Tadeusza Mostowskiego utworzony został Instytut Agronomiczny w Marymoncie. Tam istniał do 1862r.
1816 r. – Wydał 6 tomów wszystkich swoich poprzednich dzieł i ujawnił autorstwo, gdyż część była pisana anonimowo.
1816 r. – W Kielcach powstała Szkoła Akademiczno-Górnicza, której współorganizatorem był Stanisław Staszic.
1817 r. – Przy udziale Staszica powołano Instytut Głuchoniemych i Ociemniałych.
1817 r. – Założył Korpus Górniczy. Organizacje skupiającą górników i hutników.
luty 1817 r. – Objął przewodnictwo w Radzie Ogólnej Budownictwa, Miernictwa, Dróg i Spławów.
1818 r. – Utworzył plan rozbudowy przemysłu nad rzeką Kamienną.
1819 r. – Stanisław Staszic wprowadził cenzurę.
1820 r. – Rozpoczęła się budowa nowej siedziby Towarzystwa Przyjaciół Nauk.
czerwiec 1822 r. – Zostały zatwierdzone przez cara statuty Hrubieszowskiego Towarzystwa Rolniczego.
1824 r. – Został ministrem Stanu.
styczeń 1824 r. – Odbyło się I posiedzenie w nowej siedzibie Towarzystwa Przyjaciół Nauk.
marzec 1824 r. – Stanisław Staszic wystąpił do cara z prośbą o dymisje ze stanowiska dyrektora generalnego Komisji Rządowej Spraw Wewnętrznych i Policji. Bezpośrednią przyczyną był konflikt z Druckim-Lubeckim.
maj 1824 r. – Została przyjęta dymisja Staszica ze stanowiska dyrektora generalnego Komisji Rządowej Spraw Wewnętrznych i Policji.
20 sierpnia 1824 r. – Sporządził testament.
listopad 1824 r. – Został przewodniczącym Komisji Emerytalnej Urzędników.
styczeń 1825 r. – Został prezesem Deputacji do Ułożenia Hierarchii Urzędników.
1825 r. – Na wniosek Staszica została założona Szkoła Przygotowawcza do Instytutu Politechnicznego, która w 1827 r. osiągnęła status wyższej uczelni.
4 styczeń 1826 r. – Ostanie publiczne wystąpienie Stanisława Staszica.
20 styczeń 1826 r. – Zmarł Stanisław Staszic.
24 styczeń 1826 r. – Odbył się uroczysty pogrzeb Stanisława Staszica, mający charakter wielkiej manifestacji.

źródło: pl.wikipedia.org, www.zstil.eu